این روند انقدر متداول است که هیچ کس درباره پیچیدگی آن فکر نمیکند و این سمعک روان شناسان زبان هستند که این مسائل را بررسی و مطالعه میکنند.
در روند رمز گذاری، یک ایده (چیزی که پنهان است و موجودیت فیزیکی قابل رویت ندارد) به یک ماهیت فیزیکی(سیگنال گفتاری) تبدیل میشود. از سوی دیگر در روند رمزگشایی، شنونده سیگنال فیزیکی را رمزگشایی میکند و همان ایده را دوباره کشف میکند. سیستم زبانی پلی بین ایده و گفتار برقرار میکند و امکان ارتباط بین این دو را فراهم میسازد. این سیستم صدا و کلمات را ارائه میکند و ساختارهایی میسازد که این اصوات و کلمات را به جملات تبدیل میکند.
سیگنال گفتاری و درک زبانی
سیگنال تنها ارتباط فیزیکی بین گوینده و شنونده است. سیگنال گفتاری باید برای شنونده اطلاعات کافی داشته باشد تا ساختارهای پنهان و بدون موجودیت فیزیکی را که مدنظر بوده دریافت و قابل درک سازد.
شکل 4-1 موج یک سیگنال گفتاری را نشان میدهد. مرز بین واژهها با خطوطی نشان داده شده است. دقت کنید که این مرز سکوت نیست و ممکن است حاوی صدای زمینه بوده باشد.
در سیگنال آکوستیک ارائه واجی حذف میشود، ارائه واجی مشخصه بخش پنهان و بدون ماهیت فیزیکی است که قبلا مطرح شد. ایده و همان بخش پنهان از واحدهای واجی مجزا ساخته شده است: همخوان و واکه، سیلاب، واحدهای ریتمیک رده بالاتر مثل کلمات پروزودیک. اما سیگنال فیزیکی متفاوت است. در سیگنال آکوستیک بخشهای پنهان دیگر با هم همپوشانی ندارند و کلمات با هم میآیند. شنونده یک سیگنال فیزیکی پیوسته و احتمالا نویزی را دریافت میکند که باید رابطه آن را با بیان واجی مدنظر گوینده پیدا کند. مکانیسمهای پردازش ذهنی باید دستور زبان و واژگان شنونده را به کار گیرند تا یک سری بیانهای زبانی را کشف کنند. این پروسههای ذهنی توسط عملکردهای نوروفیزیولوژیک که به منظور درک گفتار تخصصی شده اند انجام میگیرد.
درک بیان زبانی بر پایه محرک سیگنال گفتاری، نیازمند این است که شنونده، صلاحیت زبانی داشته باشد. دانش زبانی برای هر فردی لازم است تا بیان واجی سیگنال گفتاری را بازسازی و درک کند. بدون دانش زبانی مسلما هیچ چیز قابل درک نخواهد بود. برای مثال سگها خوب ارتباط برقرار میکنند، اما دانش زبانی ندارند، وقتی گفتاری میشنوند، میتوانند سیگنال آکوستیک مرتبط با اسم خود را شناسایی کنند، اما فقط در همین حد و نه فراتر.
حیوانات چگونه منظور ما را متوجه میشوند؟ از تون صدا، حرکات بدن و نگاهها. اما برای انسان فهم جمله بسیار پیچیده تر است: سازماندهی اصوات و کلمات و در نهایت جمله از دانش زبانی.
بازدید : 409
چهارشنبه 13 اسفند 1398 زمان : 3:59